Іншаземцам нялёгка зьняць у Варшаве кватэру

У выданьне «Gazeta Wyborcza» напісаў ліст украінец Яўген Трасун, які апісвае свае прыгоды з арэндай кватэры ў Варшаве. Ён піша, што прыкладна кожная восьмая аб’ява ў інтэрнэце аформлена такім чынам, каб іншаземцы зразумелі – гэта не для іх. Нават калі ў аб’яве не было зазначана, што арэнда толькі для палякаў, то і так падчас тэлефоннай размовы ўладальнікі як правіла пыталі, адкуль ён паходзіць, паколькі чулі акцэнт. Калі адказваў, што з Украіны, часта сувязь абрывалася.

Нават калі ўдавалася дамовіцца з наймальнікам на сустрэчу, гэта таксама яшчэ не азначала, што кватэру ўдасца зьняць. Напрыклад, адна з уладальніц прама сказала, што ў яе дрэнны вопыт арэнды ўкраінцам, паколькі яна калісьці здавала кватэру чалавеку з Украіны, а калі той зьехаў, то прыйшлося вынесьці з памяшканьня сем мяшкоў сьмецьця. Маўляў, «працаваў у банку, бегаў у маратонах, меў дзеўчыну, а вось такі неахайны».

Некаторыя абяцаюць перазваніць. Але пераважна ня звоняць. Некалькі разоў Яўген спрабаваў пераканаць уладальнікаў здаць яму кватэру, прапануючы большую стаўку на некалькі сотняў злотых. Беспасьпяхова. Пошукі былі доўгія, але – працягвае Яўген – у канцы канцоў яму ўдалося знайсьці кватэру. Уладальніку не перашкаджала паходжаньне хлопца, паколькі сам ён прыехаў у Польшчу зь Беларусі.

Gazeta Wyborcza/нг